Filippo Inzaghi

Filippo Inzaghi urodził się 9 sierpnia 1973 roku we włoskim mieście Piacenza. Jest starszym bratem obecnego trenera Lazio Simone Inzaghiego. Swoją karierę rozpoczynał w lokalnym klubie Piacenza. W 1992 po rozegraniu zaledwie dwóch meczów w pierwszej drużynie został wypożyczony do trzecioligowego AlbinoLeffe. W drużynie spisywał się nieźle i w 1993 został ponownie wypożyczony, tym razem do występującego w Serie B Hellasu Verona. Po powrocie do Piacenzy strzelił 15 goli w 37 meczach i pomógł drużynie awansować do Serie A.  

W 1995 roku, przeszedł do pierwszoligowej Parmy. Sezon 1995/96 był jednak bardzo nieudany dla Inzaghiego, ponieważ strzelił jedynie dwa gole i po zakończeniu kampanii przeniósł się do Atalanty. W ekipie z Bergamo w swoim jedynym sezonie strzelił 24 gole, stając się tym samym najlepszym strzelcem ligi. Został również nagrodzony statuetką dla najlepszego młodego piłkarza Serie A, a w ostatnim meczu sezonu wystąpił z opaską kapitana.

W 1997 roku, przeszedł do drużyny Juventusu. Stworzył tam niezwykle skuteczny tercet razem z Alessandro del Piero i Zinedinem Zidanem. W swoim pierwszym sezonie strzelił 18 bramek i przyczynił się do zdobycia Scudetto przez ekipę z Turynu. W meczu o Supercoppa Italiana z Venezią strzelił dwa gole, a w Lidze Mistrzów do siatki trafił sześć razy jednak w finale Juve przegrało z Realem Madryt. W następnym sezonie strzelił 20 goli we wszystkich rozgrywkach, lecz Juventus nie zdobył żadnego trofeum. W 1999 udało mu się wygrać Puchar Intertoto po pokonaniu w finale drużyny Rennes.

Mimo bardzo dobrych liczb w Juventusie miejsce Inazaghiego w drużynie zajął David Trezeguet. W 2001 roku, przeszedł za ok. 31 mln £ do Milanu. W połowie pierwszego sezonu w barwach Rossonerich Inzaghi doznał kontuzji; po powrocie do drużyny udało mu się stworzyć zabójczy atak razem z Ukraińcem Andrijem Shevchenko. W sezonie 2002/03 duet napstników poprowadził Milan do zdobycia Ligii Mistrzów, Pucharu Włoch i Superpucharu UEFA. Rok później udało mu się do tego dorobku dorzucić Mistrzostwo Włoch i Supercoppa. 

W trakcie sezonu 2006/07 poprowadził Milan do zwycięstwa w Champions League. Jego gole pomogły wyeliminować Bayern Monachium, a w finale 23 maja strzelił 2 bramki w wygranym 2-1 meczu z Liverpoolem. W sezonie 2007/08 strzelał gole zarówno w Superpucharze UEFA jak i podczas Klubowych Mistrzostw Świata, dokładając swój udział do zwycięstwa w tych rozgrywkach. W 2009 roku, po strzeleniu trzech bramek w meczu z Torino, został ochrzczony przez włoską prasę przydomkiem "Super Pippo"; gole te spowodował, że Inzaghi został zdobywcą największej ilości hat-tricków w historii Serie A przeganiając m.in. Hernana Crespo, Marco van Bastena czy Roberto Baggio.

3 listopada 2010 roku w meczu Ligii Mistrzów z Realem Madryt strzelił 2 gole, tym samym przeganiając w klasyfikacji najlepszych strzelców Milanu swojego idola Marco van Bastena. Równocześnie stał się drugim najstarszym strzelcem w meczu Champions League w wieku 37 lat i 85 dni. W 2012 roku zdecydował się nie przedłużać kontraktu z Milanem i po zakończeniu sezonu odszedł z drużyny.

W latach 1993-1996 Filippo występował w Reprezentacji Włoch do lat 21. W 1994 wygrał Mistrzostwa Europy U-21, na których strzelił 3 gole. We włoskich barwach wystąpił na Mistrzostwach Świata w 1998, 2002 i 2006 oraz na Euro 2000. Na mundialu w 2006 zagrał tylko w jednym meczu, ale jego reprezentacja zdołała wygrać w finale z Francją i zdobyć czwarty tytuł mistrzowski. Karierę w reprezentacji zakończył w 2007 roku.

Filippo Inzaghi w barwach Piacenzy.

Filippo Inzaghi jako piłkarz Atalanty, sezon 1996/97.

Filippo Inzaghi w meczu półfinałowym Ligi Mistrzów z Manchesterm United, rok 1999.

Filippo Inzaghi w meczu z Udinese, rok 2003.

Filippo Inzaghi po raz drugi pokonuje w finale Ligi Mistrzów Pepe Reinę i strzela drugiego gola dla Milanu, rok 2007.

Inzaghi podczas meczu z Novarrą, styczeń 2012.

Filippo Inzaghi strzela gola Reprezentacji Czech na mundialu w 2006 roku.